มหาวิทยาลัยโคลัมเบียเผยทฤษฎี ไดโนเสาร์ครองระบบนิเวศได้อย่างยาวนานเพราะมีการวิวัฒนาการในและปรับตัวให้อยู่อาศัยในสภาพอากาศหนาวเย็นได้ หลังพบรอยเท้าไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ปนกับเศษหินที่สามารถพบได้ในขั้วโลกเท่านั้น
เราทราบกันดีอยู่แล้วว่าเมื่อ 66 ล้านปีก่อน อุกกาบาตขนาดใหญ่ได้กวาดล้างไดโนเสาร์ที่ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่ครอบครองระบบนิเวศมาอย่างยาวนาน แต่เมื่อ 202 ล้านปีก่อนนั้นก็มีการสูญพันธุ์ครั้งยิ่งใหญ่ของเหล่าสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ที่ครองระบบนิเวศ ณ เวลานั้น ซึ่งการสูญพันธุ์ดังกล่าวก็เป็นการกรุยทางให้ไดโนเสาร์ที่วิวัฒนาการมาจากสัตว์เลื้อยคลานดังกล่าวได้ยึดครองระบบนิเวศในช่วงยุคไทรแอสซิกตอนต้น
.
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า ไดโนเสาร์ปรากฏตัวครั้งแรกในยุคไทรแอสซิก เมื่อประมาณ 231 ล้านปีก่อน โดยอยู่ทางตอนใต้ในเขตอากาศร้อน เมื่อโลกยังมีแค่ทวีปใหญ่เพียงทวีปเดียว ได้แก่ พันเจีย (Pangaea) จนกระทั่งการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นเมื่อ 202 ล้านปีก่อนได้กวาดล้างสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่จำนวนมากให้สูญพันธุ์ไปจนเกือบหมด ทำให้ไดโนเสาร์ได้เข้ายึดครองระบบบนิเวศแทนสัตว์เลื้อยคลานเหล่านั้น
.
ผลการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Columbia ชี้ให้เห็นว่า ระหว่างเกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ขึ้นเมื่อ 202 ล้านปีก่อนนั้นความหนาวเย็นได้แพร่กระจายเข้าปกคลุมทั่วโลก ทำให้สัตว์เลื้อยคลานที่ครองระบบนิเวศ ณ ขณะนั้นต้องสูญพันธุ์ไป แต่ไดโนเสาร์บางส่วนสามารถอยู่รอดได้เนื่องจากพวกมันสามารถปรับตัวให้อยู่ในพื้นที่ที่มีอุณหภูมิหนาวเย็นได้
ผลการศึกษาดังกล่าวเพิ่งได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร Science Advances โดยอ้างอิงจากการขุดค้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ในทะเลทรายห่างไกลของลุ่มน้ำจุงการ์ทางตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ซึ่งทางทีมสำรวจได้พบ
รอบเท้าไดโนเสาร์ขนาดใหญ่พร้อมกับเศษหินที่จะพบได้ในน้ำแข็งเท่านั้น
Paul Olsen นักธรณีวิทยาจากมหาวิทยาลัย Columbia และหัวหน้าของการค้นคว้าผลการศึกษากล่าวว่า หัวใจสำคัญที่ทำให้ไดโนเสาร์เป็นสิ่งที่ครองระบบนิเวศมาได้อย่างยาวนานมากกว่าสัตว์เลื้อยคลาน คือ การที่มันสามารถปรับตัวและเตรียมความพร้อมต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ ในขณะที่สัตว์อื่น ๆ ไม่สามารถทำได้
ในช่วงยุคไทรแอสสิกและจูราสสิก ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศอยู่ในช่วงที่เท่ากับหรือสูงกว่า 2,000 ส่วนต่อล้าน ซึ่งหมายถึง 5 เท่าของระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปัจจุบัน ดังนั้นอุณหภูมิจะค่อนข้างสูง แต่อย่างไรก็ตาม แบบจําลองสภาพภูมิอากาศบางแบบจําลองชี้ให้เห็นว่าพื้นที่สูงจะพบเจออากาศหนาวเย็นเป็นครั้งคราว โดยจะมีแสงแดดเพียงเล็กน้อยตลอดทั้งปี และอุณหภูมิจะลดลงตามฤดูกาล แต่ในปัจจุบันนี้ยังไม่มีหลักฐานทางกายภาพที่แสดงว่ามีไดโนเสาร์ถูกแช่แข็งหรือได้อาศัยผ่านสภาพภูมิอากาศหนาวเย็นจริง ๆ
ในช่วงท้ายของยุคไทรแอสสิก ได้มีการสูญพันธุ์ของสายพันธุ์บกและทะเลทั้งหมดบนโลกรวมถึงสิ่งมีชีวิตที่มีเปลือกปะการังและสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ทั้งหมดมากกว่า 3 ใน 4 ทั่วโลก สัตว์บางชนิดที่อาศัยอยู่ในกระดอง เช่น เต่า ทําให้มันสามารถผ่านการสูญพันธุ์นั้นมาได้พร้อมกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในยุคแรก ๆ แม้จะยังไม่ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่นักวิทยาศาสตร์หลายคนเชื่อมโยงเหตุการณ์การสูญพันธุ์กับการปะทุของภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่อาจกินเวลาหลายร้อยปี ซึ่งการปะทุจะทําให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศพุ่งสูงขึ้นเกินจากระดับที่สูงอยู่แล้ว ทําให้อุณหภูมิบนบกพุ่งสูงขึ้นและทําให้น่านน้ํามหาสมุทรเป็นกรดจนสิ่งมีชีวิตจํานวนมากไม่สามารถอยู่รอดได้
พวกเขาอธิบายเกี่ยวกับทฤษฎีว่า ในช่วงการปะทุ ละอองกํามะถันจะถูกพ่นออกมาซึ่งบดบังแสงแดดจนทําให้เกิดฤดูหนาวทั่วโลกซ้ําแล้วซ้ําอีก ฤดูหนาวเหล่านี้อาจกินเวลานานนับทศวรรษหรือมากกว่านั้น แม้แต่เขตร้อนก็อาจได้เห็นสภาพการแช่แข็งที่ยาวนาน เหตุการณ์นี้ทำให้สัตว์เลื้อยคลานสูญพันธุ์ไปจนเกือบหมด แต่ไดโนเสาร์บางกลุ่มที่สามารถเอาชีวิตรอดจากอากาศหนาวได้โดยการกินพืชและวิวัฒนาการโดยการสร้างขนขึ้นมาคล้ายกับขนนกก็สามารถที่จะผ่านมันไปได้
Olsen กล่าวว่า ขั้นตอนต่อไปคือ ให้ทีมขุดค้นจํานวนมากค้นหาฟอสซิลในพื้นที่ขั้วโลกในอดีต เช่น ลุ่มน้ําจุงการ์ ที่ซึ่งนักบรรพชีวินวิทยาละเลยอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากการขุดค้นหาในพื้นที่ดังกล่าวนั้นทำได้ยากและสภาพของฟอสซิลต่าง ๆ ก็ค่อนข้างที่จะไม่สมบูรณ์
ที่มา: https://en.prothomalo.com/science-technology/science/dinosaurs-took-over-amid-ice-not-warmth-study
