‘การโคลนนิ่งสัตว์’ (Cloning) คือการสร้างสัตว์ตัวใหม่ขึ้นมาให้มันมีชีวิต
มีรูปร่าง, หน้าตา, พันธุกรรม, เพศ รวมถึงลักษณะต่างๆ ที่เหมือนกับสัตว์ตัวที่เป็นต้นแบบ หรือเรียกง่ายๆ ว่า เป็นการถอดแบบตามกันออกมานั่นเอง
ซึ่งในโลกยุคปัจจุบันได้มีการทดลองโคลนนิ่งสัตว์ประเภทต่างๆ มาแล้วมากมาย หากแต่ยังไม่มีเทคโนโลยีใดที่จะสามารถโคลนนิ่งสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์ได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ดี! เพราะถ้าหากวันใดมนุษย์สามารถโคลนนิ่งสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์ เช่น ช้างแมมมอธ เสือเขี้ยวดาบ หรือแม้กระทั่งไดโนเสาร์ได้ล่ะก็ โลกของเราจะต้องเผชิญกับปัญหาร้ายแรงเป็นแน่!
และนี่คือ 4 เหตุผลสำคัญที่มนุษย์ไม่ควรไปโคลนนิ่งสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์ที่สูญพันธุ์ไปนานมากแล้ว ให้พวกมันกลับมาฟื้นคืนชีพได้อีกครั้ง!
1. การโคลนนิ่งจะทำให้พวกมันได้รับความเจ็บปวดอย่างทรมาน
กรณีศึกษาอย่างการโคลนนิ่ง ‘แกะดอลลี’ ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตัวแรกที่ถูกโคลนนิ่ง เจ้าแกะดอลลีมีอายุขัยแสนสั้นและต้องใช้ชีวิตด้วยความยากลำบากอันเป็นผลมาจากการโคลนนิ่ง ทำให้มันมีอาการไขข้ออักเสบอย่างรุนแรง และเป็นโรคมะเร็งปอด จนต้องทำการุณยฆาตนั่นก็คือการฉีดยาให้มันหลับไหลไปตลอดกาล และถ้าหากคิดจะโคลนนิ่งสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์ด้วยล่ะก็ ปัญหาผลกระทบจากการโคลนนิ่งนี้ก็ยังคงมีอยู่เพราะสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์นั้นมีขนาดที่ใหญ่และมีรหัสทางพันธุกรรมที่แตกต่างจากสัตว์ยุคปัจจุบันอย่างเจ้าแกะดอลลีมากนัก และแน่นอนว่าพวกมันจะต้องได้รับความเจ็บปวดมากกว่าแกะดอลลีอย่างแน่นอน ซึ่งนั่นถือเป็นเรื่องที่ฝืนธรรมชาติเป็นอย่างมาก
นักชีววิทยานามว่า Stuart Pimm ได้กล่าวเอาไว้ว่า เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ในยุคปัจจุบันสูญพันธุ์ต้องไม่มีการโคลนนิ่งสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์ออกมา! และนั่นคือเรื่องจริง! ยกตัวอย่างเช่นถ้านักวิทยาศาสตร์ทำให้ช้างแมมมอธฟื้นคืนชีพได้ล่ะก็ ช้างเอเชียหรือช้างแอฟริกาจะต้องสูญพันธุ์หายไปจากโลกเป็นแน่! ก็ในเมื่อธรรมชาติกำหนดให้พวกมันสูญพันธุ์ไปแล้ว เราจะไปนำพวกมันกลับมาทำไมอีก!? จริงไหมล่ะ!
3. การโคลนนิ่งไม่ใช่การอนุรักษ์
แน่นอนว่าถ้าหากมีการฟื้นคืนชีพสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วขึ้นมา มนุษย์อย่างเราจะไปหาแหล่งที่อยู่อาศัยที่เหมาะกับพวกมันได้เช่นไรเล่า ซึ่งนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากก็ได้ออกมาบอกแล้วว่า เป็นไปไม่ได้ที่โลกของเราจะยังมีระบบนิเวศที่เหมาะสมสำหรับสัตว์ยุคดึกดำบรรพ์ ซึ่งนั่นหมายความว่า โลกใบนี้ไม่มีพื้นที่สำหรับสัตว์ที่มีขนาดใหญ่เช่นสัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์อีกแล้ว ถึงจะโคลนนิ่งพวกมันออกมาก็ไม่มีที่ให้พวกมันอาศัยอยู่ดี สรุปแล้วนี่ไม่ใช่การอนุรักษ์ให้คงอยู่ แต่เป็นการจองจำพวกมันต่างหากล่ะ
4. การโคลนนิ่งทำให้มนุษย์ต้องตกอยู่ในความเสี่ยง
ถ้าหากพวกมันฟื้นคืนชีพมาได้ มนุษย์จะอยู่อาศัยได้เช่นไร เพราะสัตว์ยุคดึกดำบรรพ์ไม่ได้ฉลาดถึงขนาดที่มนุษย์จะสามารถฝึกพวกมันให้เชื่องได้ และแน่นอนว่าถ้าเกิดพวกมันมีชีวิตอยู่ในโลกยุคปัจจุบัน โลกที่มีสภาพอากาศและสภาพภูมิประเทศที่ต่างไปจากโลกที่พวกมันเคยอยู่ พวกมันจะมีนิสัยก้าวร้าวและดุดันเพียงใด เพราะฉะนั้นปล่อยให้พวกมันหลับไหลแบบเดิมตามที่ธรรมชาติกำหนดไว้ นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว